Akcja - sterylizacja! EDIT: filmik :)

 Z zamiarem wysterylizowania Azry nosiłam się już dość długo, praktycznie od czasu wzięcia jej do siebie. Z jednej strony obowiązek wykonania tego zabiegu mamy na umowie adopcyjnej, z drugiej - zrobiłabym to też nie mając takiego obowiązku. Brak problemów z wyjazdami/szkoleniami/spacerami bez smyczy ze względu na brak cieczek, mniejsze ryzyko zachorowania na nowotwór i inne choroby, ułatwione kontakty z pobratymcami - to tylko kilka z wielu zalet sterylizacji. Chciałam zrobić to jak najszybciej, jednak długo nie nadarzała się odpowiednia okazja. Planowałam zabieg wykonać w jednej z zaufanych lecznic w moim rodzinnym mieście, głównie ze względu na niższe koszty niż w stolicy, ale Azra nie dostała cieczki wtedy, kiedy powinna i termin nam nie odpowiadał. Potem to już trzeba było czekać na kolejną. Następnym razem też coś wypadło i ciągle odkładałam to na później. Tak wyszło, że dopiero teraz udało mi się za to zabrać, ale lepiej późno niż wcale.

 Azra ostatnią cieczkę miała w czerwcu. Zabieg mogłyśmy wykonać najwcześniej 2 miesiące później, więc całe wakacje towarzyszył mi lekki niepokój. Chciałam mieć to już z głowy, ale trzeba było odczekać swoje. Ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. W czasie tego nerwowego oczekiwania natknęłam się w Internetach na informację, że w Warszawie, w wybranych lecznicach, można wysteryliować/wykastrować psa/kota za darmo. Już wisiała nade mną niezbyt ciekawa wizja wydania dobrych kilku stówek, a tu proszę - pieniądze zostają w kieszeni, a psiak "wycięty". Super! Obdzwoniłam większość wyszczególnionych na liście lecznic, ale wszystkie albo mówiły, że już mają wyczerpany limit (niee!), albo kazały zgłosić się na początku września. Tak też zrobiłam.

 Miałam do wyboru kilkanaście miejsc (dodam, że lista możliwości kurczyła się bardzo szybko, widać, że ludzie korzystają z oferty) i ostatecznie padło na pewną białołęcką lecznicę weterynaryjną. To nie był bardzo świadomy wybór, przyznaję się bez bicia. Nie mam jeszcze zbyt dużego doświadczenia z lecznicami. Od czasu adopcji chodzimy do jednej i tej samej i jest ok. Nawet nie pokusiłam się o sprawdzanie opinii na forach, ale to dlatego, że nie bardzo im ufam. Każdy coś innego rozumie poprzez określenie "weterynarz godny zaufania". Bywają i tacy, co źle wypowiadają się na temat jakiejś przychodni tylko dlatego, że jemu psu nie umiano  pomóc w danej sprawie albo wystąpiły jakieś komplikacje podczas leczenia/operacji, niekoniecznie z winy lekarza. Potem przyszło mi do głowy, że nie może być to zły weterynarz, skoro dostał od miasta pieniądze na wykonanie tych zabiegów, ale to tylko mój wniosek; nie wiem, czy słuszny. Ostatecznie lecznica okazała się całkiem w porządku.

 Najpierw odbyłyśmy wizytę zapoznawczą, przy okazji uzupełniając braki w szczepieniach. Później pojechałyśmy na pobranie krwi do badań i jak do tej pory były to jedyne dwie rzeczy, za które musiałam zapłacić. Ze zdenerwowaniem oczekiwałam na wyniki badań, bo to od nich zależało czy pies kwalifikuje się do wykonania zabiegu. Jakaż była moja ulga, kiedy dowiedziałam się, że wszystko jest w porządku i można ustalać termin :)

 Zabieg odbył się 15 września i nie wiem ile dokładnie trwał, ale w lecznicy Azra spędziła dość dużo czasu, tj. cztery godziny. O 19:00 była już w domu. Weszła bardzo chwiejnie, ale o własnych łapach. Potem do rana tylko leżała na legowisku i odpoczywała. Trochę nieprzytomna była też następnego dnia, ale co tu się dziwić - skutki narkozy. Wychodziłyśmy na krótkie spacerki dookoła osiedla, tylko na załatwienie potrzeb. Weterynarz ostrzegł mnie, że Azra przez jakiś czas może nie trzymać moczu i kału. Na szczęście nie miała z tym żadnego problemu, ani zaraz po, ani teraz. Załatwia się zupełnie normalnie, na spacerach, o stałych porach.

Azra w domu, chwilę po zabiegu.

 Teraz psina czuje się już prawie normalnie, "wytrzeźwiała", wyspała się, chociaż ruchy krępuje jej ubranko pooperacyjne w nieco za małym rozmiarze, a szwy nie pozwalają na wykonywanie gwałtownych ruchów (chociaż czasem mam wrażenie, że tylko udaje, bo jak na horyzoncie pojawi się wiewiórka, to już nic nie boli). Przedwczoraj byłyśmy jeszcze na wizycie kontrolne i podaniu środków przeciwbólowych, a w najbliższy czwartek idziemy na zdjęcie szwów. Wtedy dopiero wszystko się okaże, czy rana ładnie zagojona i czy wszystko jest OK.

Kto to słyszał ubierać psa w takie obciachowe wdzianko?? Lepiej się schowam! ;)

 Swoją drogą jestem bardzo ciekawa, czy i jak zmieni się jej zachowanie po sterylizacji. Jeśli tak, to mam nadzieję, że na lepsze. Może łatwiej będzie dogadywać się z innymi psami? Ciekawi mnie też, czy będzie mieć skłonności do tycia, o których mówi wiele osób w kontekście sterylki (nigdy ich nie miała, wręcz przeciwnie) i czy wzrośnie jej apetyt, który swoją drogą już jest na bardzo zadowalającym poziomie. Za kilka miesięcy wrócę do tego tematu i dam znać, czy poczyniły się jakieś istotne zmiany u Azry. Może te informacje pomogą niezdecydowanym podjąć decyzję o poddaniu zabiegowi swojego pupila, do czego zachęcam :)

EDIT: Noszenie takiego gustownego ubranka wiąże się niestety z odczuwaniem uporczywego swędzenia... ;)

Zabieg został sfinansowany przez miasto Warszawa. Jeszcze można skorzystać!